Παιδικός Σταθμός

Δεν έχω ξαναδεί
δένδρα τόσο ψηλά,
που ο κορμός τους είναι
όσο μια αγκαλιά.
Δεν έχω περπατήσει
στα φύλλα τα παχιά,
που τάπητα θυμίζουν
σε όποιον τα πατά.
Δεν έχω ξανακούσει
τόσα πολλά πουλιά,
μαζί να κελαηδούνε
επάνω στα κλαδιά.
Δεν έχω αντικρίσει
σκίουρο ζωηρό,
που το παιχνίδι αρχίζει
μ' έναν μικρό λαγό.
Ούτε νεράιδες ξέρω
με τα μακριά μαλλιά,
που λούζονται σε λίμνες
με άλλα ξωτικά.
Μόνο το δάσος έχει
ετούτες τις χαρές
και θέλω να γνωρίσω
ακόμη πιο πολλές.  

Μιλώντας για τα ζώα του δάσους τα παιδιά του παιδικού τμήματος τα γνώρισαν και έφτιαξαν ομαδικό κολάζ!