Νηπιαγωγείο: Παραδοσιακά παιχνίδια
«Γιατί να ξέρεις, το παιχνίδι, μόνο το παιχνίδι, μας ταξιδεύει εύπλοα μ΄όλους καιρούς..Γιατί, αρχίζει να γερνάει κανείς, απ΄τη στιγμή που σταματάει να παίζει.» (Χ. Μπουλώτης).
Και αυτό συμβαίνει γιατί οι άνθρωποι κάθε ηλικίας, και τα παιδιά κατεξοχήν, παίζουν ατομικά ή ομαδικά, με κανόνες ή χωρίς, παραδοσιακά ή σύγχρονα. Παλαιότερα, το παιχνίδι ήταν αναπόσπαστο τμήμα της άτυπης εκπαιδευτικής διαδικασίας, καθώς μεταδίδονταν συγκεκριμένες γνώσεις, δεξιότητες και συμπεριφορές στα παιδιά. Ιδιαίτερα, στην προσχολική ηλικία, το παιχνίδι θεωρείται μέσο επικοινωνίας ανάμεσα στα παιδιά και στους ενήλικες και αυξάνει τη δημιουργικότητα των παιδιών γιατί βοηθά στην εξελικτική και γνωστική ανάπτυξη του παιδιού. Έτσι και εμείς, οι μαθητές του Νηπιαγωγείου, βγήκαμε στον κήπο και παίξαμε παραδοσιακά παιχνίδια που έπαιζαν οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας, όπως το «Περνά-περνά η μέλισσα», «Κουτσό», «Η μικρή Ελένη» και «Τα μήλα».
