Αρχαίο θέατρο
Τραγωδία
Για τη γένεση της τραγωδίας οι γνώμες των ερευνητών εξακολουθούν να διίστανται.
Παρατηρήσεις σε πρωτόγονες κοινωνίες διατηρούν σίγουρα την αξία τους, κυρίως
για τη μάσκα ως μέσο μεταμόρφωσης, καθώς και για το φαινόμενο της θεοληψίας:
ο άνθρωπος μιμούμενος τις δαιμονικές δυνάμεις νομίζει ότι τις νιώθει μέσα
του. Οι αγροτικές γιορτές και οι θρησκευτικές τελετουργίες έχουν κοινές ρίζες
και ανταποκρίνονται σε ανάγκες κοινές σε όλους τους ανθρώπους. Η μορφή όμως
που πήρε η έκφραση αυτή στην Aττική με τη δημιουργία της δραματικής ποίησης
δεν επιτεύχθηκε πουθενά αλλού. Ήταν οι θεσμοί της δημοκρατίας και ο ελεύθερος
διάλογος οι βασικές προϋποθέσεις που άλλαξαν το περιεχόμενο και τη μορφή των
διονυσιακών λαϊκών τελετουργιών και των διθυραμβικών ύμνων. Πολύ σύντομα τα
θέματα προέρχονται από άλλους μύθους εκτός των διονυσιακών. Η μορφή του δράματος
έχασε τον αυτοσχεδιασμό της και απέκτησε σταθερή δομή. Ο ρόλος του χορού μειώθηκε,
ενώ αντίθετα αυξήθηκε εκείνος του υποκριτή.
Σοφοκλής
Αισχύλος
Ευριπίδης
Κωμωδία
H πιο έντονη αντίθεση μεταξύ κωμωδίας και τραγωδίας είναι ότι η κωμωδία αντλούσε τα θέματά της από την καθημερινή ζωή και την κοινωνική πραγματικότητα: οι προλήψεις και τα ελαττώματα των ανθρώπων, τα επίκαιρα πολιτικά ή κοινωνικά γεγονότα αποτελούσαν το μύθο της. Γι' αυτό άλλωστε η κωμωδία αποτελεί μια βασική πηγή για τη γνώση της εποχής στην οποία διαδραματίζεται.
Αριστοφάνης
Ο Αριστοφάνης καταγόταν από το δήμο Kυδαθηναίων και γεννήθηκε γύρω στο 445 π.Χ. Ο θάνατός του τοποθετείται στη δεκαετία 390-80. Οι Αλεξανδρινοί απέδιδαν στον Aριστοφάνη 40 έργα. Ως εμάς έφτασαν 11 έργα. Επανειλημμένα βρέθηκε αντιμέτωπος με το σύγχρονό του Εύπολι, ο οποίος μάλιστα τον κέρδισε παίρνοντας το πρώτο βραβείο με τους Κόλακες, ενώ ο Αριστοφάνης με την Ειρήνη περιορίστηκε στο δεύτερο.