Αριστοτέλης

Ο Αριστοτέλης γεννήθηκε το 384 π.Χ. στα Στάγειρα, στο ανατολικό τμήμα της Χαλκιδικής. Ο πατέρας του Νικόμαχος ήταν προσωπικός γιατρός του βασιλιά της Μακεδονίας Αμύντα Β'. Το 368/7 ο νεαρός Αριστοτέλης μετοίκησε στην Αθήνα και έγινε δεκτός στην Ακαδημία του Πλάτωνα, όπου και φοίτησε 20 χρόνια, μέχρι το θάνατο του δασκάλου του (348/7).
Στη συνέχεια πήγε στην ’σσο της Μυσίας, που γνώριζε εκείνη την εποχή μεγάλη πνευματική άνθηση, και κατόπιν στη Μυτιλήνη, όπου έμεινε για δύο χρόνια. Το 343/2 τον προσκάλεσε στην αυλή του ο Φίλιππος της Μακεδονίας και ανέλαβε την εκπαίδευση του Αλέξανδρου.
Ο Αριστοτέλης γύρισε στην Αθήνα το 335/4 π.Χ., όπου ίδρυσε τη δική του σχολή, το Λύκειο ή Περίπατο, όπως ονομάστηκε αργότερα. Η σχολή βρισκόταν στο ανατολικό τμήμα της πόλης, κοντά στο ιερό του Λύκειου Απόλλωνα, απ' όπου και πήρε το όνομά της, και αρχικά στεγαζόταν σε ένα γυμναστήριο. Αργότερα, ο διάδοχος του Αριστοτέλη, Θεόφραστος, κληρονόμησε ένα κτήμα κοντά στη σχολή, το οποίο έθεσε στη διάθεση του Λυκείου.
Στη σχολή του ο Αριστοτέλης δίδαξε δεκατρία χρόνια. Η διαμονή του στην Αθήνα τελείωσε άδοξα, όταν, εξαιτίας του αντιμακεδονικού κλίματος που αυξήθηκε στην πόλη μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο φιλόσοφος κατηγορήθηκε για ασέβεια. Για να αποφύγει την καταδίκη κατέφυγε στη Χαλκίδα, όπου πέθανε ένα χρόνο μετά, το 322 π.Χ.
Ο Αριστοτέλης είναι από τα καθολικότερα πνεύματα, αφού ασχολήθηκε με όλα τα επιστημονικά και φιλοσοφικά θέματα, συνδυάζοντας τη φιλοσοφική θεώρηση με την εμπειρική παρατήρηση. Η επίδραση της αριστοτελικής φιλοσοφίας υπήρξε μεγάλη κατά τους αρχαίους όσο και κατά τους νεότερους χρόνους. Αποφασιστική ήταν η επιρροή του στο Μεσαίωνα.
Τα έργα του Aριστοτέλη απευθύνονταν σε κοινό με επαρκή γενική παιδεία. Ο ίδιος έκανε διάκριση μεταξύ των Λόγων Εξωτερικών, έργων που προορίζονταν για αναγνώστες εκτός της σχολής του και από τα οποία διαθέτουμε μόνον αποσπάσματα, και των Λόγων κατά Φιλοσοφίαν, έργων γραμμένων με τη μορφή διαλέξεων ή για μελέτη μέσα στο δικό του κύκλο, τα οποία αποτελούν το σωζόμενο αριστοτελικό έργο. Τα κείμενα που διαθέτουμε πιθανόν ανάγονται σε μια έκδοση που έκανε ο Ανδρόνικος ο Ρόδιος πριν από τα μέσα του 1ου αιώνα π.Χ., στον οποίο αποδίδονται επίσης η διάταξη των έργων του φιλοσόφου, η διαίρεσή τους σε βιβλία καθώς και μερικοί τίτλοι.
Ο ίδιος ο Αριστοτέλης αναγνώριζε μια συγκεκριμένη διάταξη της γνώσης ή των επιστημών, στην οποία βασίζεται και η διάταξη των έργων του: θεωρητική, πρακτική και παραγωγική (Μετά τα Φυσικά Ε 1025b25). Σ' αυτά πρέπει να προστεθούν και οι λογικές πραγματείες, τις οποίες ο φιλόσοφος θεωρούσε ως μέθοδο επιχειρηματολογίας εφαρμόσιμη σε όλες τις επιστήμες.

Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ

ΠΙΣΩ